Rouwverwerking bestaat uit het ervaren van het verlies en de pijn, en vervolgens het leven weer oppakken. Voor nabestaanden van een zelfdoding komen daar andere vragen en gevoelens bij: “waarom?”, “waarom nu?”, “heb ik ergens schuld aan?”, “wat zal mijn omgeving denken?”. Nabestaanden van een zelfdoding krijgen ook vaak minder steun uit hun omgeving. Familie en vrienden weten zelf ook niet goed hoe ze het moeten aanpakken. De rouwverwerking verloopt daardoor moeilijker. Nabestaanden van een zelfdoding ervaren wel het verlies maar het lukt ze minder goed om vervolgens verder te gaan met het leven. Wanneer verschillende oplossingen zijn geprobeerd en niets lijkt te helpen, kan iemand overspoeld worden door een gevoel van onmacht, hopeloosheid, er alleen voor staan. Je kunt erover praten met iemand uit je omgeving die je in vertrouwen neemt. Vaak is het ook zinvol om professionele hulp in te schakelen. Je kan terecht bij je huisarts die je direct kan helpen of hij kan je doorverwijzen naar een hulpverlener in je buurt. Dit kan een zelfstandig hulpverlener zijn zoals een psycholoog of een therapeut, of een officiële instantie voor geestelijke gezondheidszorg. Je hoeft je er echt niet alleen door te slaan. Het is belangrijk om er over te kunnen praten.
Nabestaanden gaan op zoek naar de precieze omstandigheden waarin de zelfdoding heeft plaatsgevonden. Wat was de aanleiding? Wat is er precies gebeurd? De vele openstaande vragen stelt men aan vrienden, leerkrachten, collega’s, politie, de huisarts,… Maar de allesoverheersende vraag is "waarom?". Nabestaanden zoeken naar motieven en verklaringen om de oorzaken en achtergronden van de zelfdoding beter te begrijpen. Vanuit de “waarom vraag” komt men ook bij zichzelf terecht. Nabestaanden verwijten zichzelf niets te hebben gemerkt, de zelfdoding niet voorkomen te hebben. Of iets gedaan te hebben wat een medeoorzaak zou zijn van de zelfdoding. Het is belangrijk om te beseffen dat schuldgevoel zeer vaak voorkomt. Als het schuldgevoel echter te intens is, gaat het je leven beheersen. Het zorgt dan voor continue gevoelens van onmacht en boosheid. In dat geval dien je professioneel hulp te zoeken. Er zijn ook zelfhulpgroepen zoals www.werkgroepverder.be of www.zelfmoord1813.be .